Ingenting er så poetisk som ei vakker, død kvinne, skreiv Edgar Allan Poe i si tid. Frå Shakespeares Ofelia til samtidas “nordic noir”; litteraturhistoria er full av døde kvinner, ofte avkledde og som regel utsette for valdelege handlingar av mannlege karakterar. Kvifor har dette motivet blitt så velbrukt, og kvifor går vi aldri lei? Er det ein fare for at vi som samfunn blir avstumpa av å bruke den døde kvinna som underholdningsobjekt? Korleis kan vi analysere denne tendensen i eit feministisk perspektiv? Forfattarane Laura Lindstedt og Amalie Kasin Lerstang møtest til samtale om døde kvinner i litteraturen.