Å ha elskarar og elskarinner er kanskje vanleg i Frankrike, men her er det framleis skambelagt, sjølv om forsking viser at utruskap vil angå dei fleste av oss på eit eller anna tidspunkt i livet. I monogamiet vert det forventa at ein skal vere trufast, halde seg til den eine og ikkje gi etter for det ulovlege suget etter spaning. 

I tidlege fasar av eit forhold er det lett å halde seg til samfunnets krav om monogami, men i mange ekteskap kjem kvardagen på eit tidspunkt i vegen for begjæret: Etter år med husarbeid, bleieskift og tidsklemma har ofte begjæret dabba av. Utruskap er ein katastrofe for parhold basert på eksklusivitet. Likevel skjer det igjen og igjen.

I Trude Marstein sine romanar står hovudpersonane ofte i spagaten mellom omsorg og kjærleik, og forbodne kjensler som kan oppstå mellom menneske. Ove i Hjem til meg er ein trygg og positiv norsk fastlege, godt gift og med barn, som ikkje klarar å styre begjæret sitt. Han er utru i alle sine ekteskap og går frå det eine til det andre forholdet. Sissel Gran er psykolog, spaltist og forfattar av “Men størst av alt er begjæret. Kjøttets higen i liv og litteratur”.  Som samlivsterapeut har Gran høyrt mang ei forteljing om begjær på ville vegar: Om kortvarige affærar, one night stands og langvarige sideforhold, og om korleis skam følgjer i kjølvatnet av utruskap.