Er det mogeleg å kunne "bare vere" i livet, uten å bygge sin identitet i dagens samfunn? Ida Hegazi Høyer har utmerka seg som ei av dei store forfattartalenta. Det er eit utanforskap i alle hennar bøker, der ein vil finnast i verda utan å eigentleg ta del i ho.

Etter fire romanar på fire år gjev ho i haust(etter symposiet) ut novellesamlinga Historier om trøst, om korleis møta med nye stader og menneske utfordrar kven vi er. Korleis vi ser oss sjølve, eller vil bli sett. Identitet er en størrelse i stadig endring.